Brotið á Árna

Við Bryndís (9) fórum í IKEA í gær að kaupa jólapappír utan um gjafirnar til Svíþjóðarfólksins.

 

Skrítið að kaupa sænskan jólapappír til að senda til Svíþjóðar.

 

Maturinn er kominn á borðið þegar við komum heim.  Eftir matinn fer Árni út með ruslið en þegar hann kemur inn aftur heyrist lítill smellur.  Lítill smellur sem verður samt svo risastór-vegna afleiðinganna.

 

Getum enn heyrt hann í huganum.

 

Hann og niðurbældar stunurnar í Árna sem tókst einstaklega vel upp með að bíta á jaxlinn.

   

Ýmsir aðilar í þjóðfélaginu hafa undanfarið skorast undan ábyrgð á gjörðum sínum.

 

En ekki ég.

 

Ég viðurkenni það.

 

Ég henti kæruleysislega frá mér sænska jólapappírnum í forstofunni.

 

Ég braut á rétti Árna til að ganga hindrunarlaust um heimili sitt.

 

Ég braut á Árna litlu tána.

Athugasemdir

[Ásta (IP-tala skráð) 26.11.2008 kl. 14:51]

Þú ert alveg yndislegur bloggari og svooo góður penni. Mikið er ég glöð að hafa rekist á bloggið þitt.

Dugnaður í þér að fara í skóla, hvað ertu að læra? Er mar þá hættur að sjá þig á línunni?

Fluffukv. Ásta

[Borghildur (IP-tala skráð) 26.11.2008 kl. 19:34]

Áááiii!!!

Mínar bestu til Árna,

B.

[Kristín Bjarnadóttir, 26.11.2008 kl. 21:49]

Kærar þakkir fyrir Ásta mín!  Gleður mig mjög að þú nennir að kíkja hér við.

Ég fór í kennó er að klára fyrstu önnina en kem aftur að vinna í sept á næsta ári:)

vona að þú hafir það sem allra best!

og þið öll hin!

[Helga Sigríður Úlfarsdóttir, 27.11.2008 kl. 14:40]

Aumingja Árni - eins gott að hann þarf ekki að taka sér veikindafrí  Alltaf að nota jákvæðni þegar annað þrýtur - ekki satt???

[Hrund Traustadóttir, 27.11.2008 kl. 17:44]

Æ Æ Æ  Ég man alltaf þegar Unnur vinkona missti frosinn kjúkling á litlu tána á sér við lítinn fögnuð tásunnar sem auðvitað brotnaði  Hrikalega sárt, þó það sé bara litla tá  

Mér finnst nú óþarfi Didda mín að brjóta svona á manninum þínum...... tána.

[Lilja G. Bolladóttir, 27.11.2008 kl. 21:42]

Úff, æi, verst að ég gat ekki búið um tána hans á Slysó

Stundum gerist þetta svona og ekkert við því að segja, en er honum farið að líða betur?

Ogjá, líka gaman að vera í smá sambandi við þig aftur, Didda mín - takk fyrir svarið á mínu bloggi, ég er búin að vera einstaklega löt, en er þó nýbúin að setja inn færslu

Heyrumst

[Kristín Bjarnadóttir, 27.11.2008 kl. 22:10]

Takk og Árni segir líka takk fyrir umhyggjuna.  Jú jú honum líður betur, harðneitaði að fara á slysó, teipaði hana bara við næstu tá, hefur víst lent í þessu nokkrum sinnum áður............síbrotamaður......sem sagt.

[Hrund Traustadóttir, 28.11.2008 kl. 17:48]

Lent í þessu nokkrum sinnum áður? I wonder why? Hvað er hann alltaf að flækjast með litlu út um allt og fyrir öllu? Er hann kannski að nota hana til að krækja með?

[Kristín Bjarnadóttir, 28.11.2008 kl. 18:02]

Eitt skiptið var hann tólf ára gamall í eldhúsi ömmu sinnar að reyna að sparka í 10 ára gamla systur sína.  Hitti ekki betur en svo að hann sparkaði í nokkurskonar búrvagn, sem hlaðinn aðföngum var þungur mjög og fastur fyrir.

Hann er greinilega bara svona klaufskur!